Autorka książki kucharskiej, Bricia Lopez, pokazuje nam, jak urządzić weekendową asadę w parku
Wiele osób słyszy słowo „asada” i myśli o tacos lub burritos carne asada albo o talerzach carne asada z ryżem i fasolą w ich ulubionej meksykańskiej restauracji domowej. Ale Bricia Lopez i Javiar Cabral, wraz z niezliczoną liczbą innych Angelenos, wiedzą, że Asada wykracza poza granice taco.
Na „podwórkach w całej południowej Kalifornii asada to coś więcej niż tylko mięso”, mówią obaj we wstępie do niedawno opublikowanej książki Lopeza „Asada: The Art of Mexican-Style Grilling”. „Oznacza to rodzinę, przyjaciół, wspomnienia, świetną muzykę, zimne napoje, dobre czasy i społeczność, którą zbudowałeś – wszystko skupione na obietnicy soczystego grillowanego mięsa i… dodatków, które przypominają o twoim wychowaniu”. Zwłaszcza jeśli twoje wychowanie obejmuje rodzinne grillowanie w publicznych parkach i na podwórkach Los Angeles.
„Zapach asady”, piszą Lopez i Cabral, „to niewidzialna chmura radości, która na zawsze unosi się na ulicach Los Angeles”.
Ta chmura radości, zapach skwierczącego mięsa, słodkiego i cierpkiego z marynaty, wita rodzinę i przyjaciół, których Lopez zebrała w ostatnią sobotę w Ernest E. Debs Regional Park w Los Angeles na popołudniową asadę.
Dzieciaki chichoczą w dmuchanym domku, który przygotował Lopez, skacząc niemal w rytm muzyki, która zapewnia ścieżkę dźwiękową asady. Przy jednym ze stołów piknikowych syn Lopeza rozgrywa partię szachów, podczas gdy jego mama zajmuje się grillem. Nowi i starzy przyjaciele przybywają przez całe popołudnie, zabierając świeżo upieczone tacos – niektóre ze wspaniale przypieczonym mięsem, inne z paluszkami ziemniaków i radżasem – i napełniają talerze ze stołu, na którym stoi garnek mięsnej fasoli charro w bulionie, kilka sals, guacamole , nopalitos (wiosła kaktusa) oraz układ sera Oaxacan i chicharrón, chrupiąca skórka wieprzowa zastępująca krakersy.
„Otwieramy książkę naszym talerzem chicharrón i serów, co moim zdaniem zawstydzi każdą deskę do wędlin lub masła”, mówi mi Lopez, kiedy przeprowadzam wywiad z nią i Cabralem na Los Angeles Times Festival of Books w kwietniu, „ponieważ Meksyk ma taki wachlarz pięknych serów”.
Sery te często pojawiają się na memelach, tlayudach, quesadillach i półmiskach botana serwowanych w Guelaguetza, restauracji Oaxacan (i zdobywcy Złotej Nagrody LA Times 2021), którą Lopez prowadzi wraz z rodzeństwem w Koreatown w Los Angeles. To, czego nie ma w menu skoncentrowanym na Oaxaca Guelaguetzy, to prosty talerz carne asada.
„Carne asada jako rozrywka w Meksyku rozwinęła się w latach pięćdziesiątych XX wieku, szczególnie w północnych i północno-wschodnich regionach Sonora i Nuevo León” – piszą w swojej książce Cabral i Lopez. Z czasem styl życia asada zakorzenił się w Los Angeles. Jako dzieci z Los Angeles, oboje dorastali z asadą jako integralną częścią ich dzieciństwa, równie ważną jak baseball Dodgersów.
Pomysł na książkę, drugą po „Oaxaca: Home Cooking From the Heart of Mexico” z 2019 roku, pojawił się w 2020 roku, kiedy pandemia uniemożliwiła Lopez zorganizowanie corocznej asady z okazji 4 lipca.
Przez większość lat Lopez mówi: „Moja rodzina przychodzi, zajmujemy się wszystkimi mocowaniami i mięsem, i to jest po prostu zabawny czas. Mój mąż dostaje niesamowite fajerwerki. To jak Disneyland na moim podwórku z najlepszym jedzeniem. Kiedy więc w tamtym roku nie mogliśmy się spotkać, rodzeństwo poprosiło mnie o przepisy. Chcieli zrobić własne wersje dla swoich rodzin. W tamtym momencie pomyślałem, że to jest książka, którą chcę napisać — aby uchwycić kulturę carne asada, z której słynie Los Angeles i która jest drugą naturą Latynosów i Meksykanów tutaj w Los Angeles. jest wyjątkowy”.
Dla Cabrala, który jest redaktorem serwisu kulinarnego, kulturalnego i informacyjnego LA Taco, pomysł asady wydawał się słuszny. „Głęboko wierzę, że Asada to najlepsze taco na rynku. Przepraszam, pastorze! Mięso z grilla ma w sobie coś pierwotnego”.
Jedną z najbardziej atrakcyjnych rzeczy w mięsie, które jest centralnym elementem asady, jest to, że, jak mówią Lopez i Cabral w swojej książce, jest „pięknie bezpretensjonalne”.
Flap stek lub ranchera — to, co Lopez nazywa „królewskim krojem carne asada” — jest najpopularniejszym i niedrogim wyborem asady. Ale asada poradzi sobie z wieloma rodzajami mięs, od steku ze spódnicy (lub arrachera) po żeberka, kurczaka, jagnięcinę, hiszpańskie i meksykańskie chorizo, kotlety wieprzowe, a nawet drogocenną wołowinę Wagyu.
„Myślę, że ta książka zbiega się z siłą nabywczą wielu Latynosów, którzy się starzeją i mają nieco większe dochody” — mówi Cabral. „Chcą kupić dobre mięso. W LA Taco zrobiliśmy przegląd carnicerías i znaleźliśmy kilka, które specjalizują się teraz w najwyższej jakości mięsie Wagyu”.
Oczywiście, dodaje, „możesz kupić mięso dowolnej jakości, a dzięki magii jednej z naszych marynat będziesz miał coś wspaniałego”.
„Słuchaj”, mówi Lopez, „Uwielbiam mięso. ze wszystkim się uporam. Nie chodzi o podniesienie mięsa; to komplement i zmiana kształtu dla twoich kubków smakowych. Ktoś mógłby powiedzieć: „Jak śmiesz dodawać limonkę do swojego Wagyu”. Ale mówię: „Jestem Meksykaninem, codziennie dodaję do wszystkiego limonkę i limonkę”. Zostaw mnie w spokoju.'”
Ponieważ tak długo, jak masz dobrych przyjaciół i dobre jedzenie w asada, prawie wszystko jest dozwolone.